بلانکیت چیست؟

بلانکیت یا جوهر قند، ماده ای شیمیایی با نام علمی “Sodium dithionite” دی سدیم دی تیوم سولفات (Na₂S₂O₅)، به عنوان یک ترکیبی سفید کننده و نگهدارنده در صنایع مختلف شناخته شده و استفاده می شود. این ماده در برخی از کشور ها در اهداف خاص و با نظارت دقیق مجاز است اما، در کشور ایران به دلیل استفاده نادرست آن در تولید انواع نان، بحث های بسیار زیادی را به همراه خود دارد. بلانکیت به ویژه در نانوایی ها برای سفیدتر کردن نان، افزایش دوام و ماندگاری و همچنین پوشش ضعف کیفیت آرد مورد استفاده قرار می گیرد.

هر چند بلانکیت ممکن است در نگاه اول ظاهر نان را جذاب تر کرده و ظاهر آن را سفید تر و تازه تر نشان دهد، اما این ماده شیمیایی تهدید های جدی را برای سلامتی انسان به همراه دارد. آزمایشات و مطالعات علمی نشان داده اند که مصرف مداوم نان حاوی بلانکیت می تواند عوارضی را مثل مشکلات گوارشی، آسیب دیدن کبد و کلیه و حتی افزایش خطر ابتلا به سرطان را به دنبال داشته باشد. همچنین استفاده مکرر از این ماده می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند و زمینه ساز بیماری های مزمن شود.

متاسفانه یکی از دلایل استفاده از بلانکیت در نانوایی ها، عدم آگاهی کافی برخی از افراد نانوا و تولید کننده، از مضرات این ماده و همچنین تلاش برای کاهش هزینه ها با استفاده از آرد بی کیفیت است. این موضوع باید اهمیت آگاهی بخشی به نانوایان و مصرف کنندگان و علی الخصوص نظارت دقیق و مداوم را بر فرآیند تولید نان را دوچندان نماید.

انتخاب روش های طبیعی چون تخمیر مناسب و استفاده از مواد اولیه با کیفیت بالا، می تواند برای سدیم دی‌تیونیت جایگزین موثر و صحیحی باشد و سلامت مصرف کنندگان را تضمین کند. در این راستا، لازم است با اطلاع رسانی عمومی و نظارت های قانونی، از گسترش استفاده از مواد مضر در صنایع غذایی چون بلانکیت جلوگیری شود. بلانکیت مثالی آشکار از خطراتی است که استفاده از از آن بدون دانش کافی می تواند برای جامعه به همراه داشته باشد.